Ασθενείς με άνοια: Πότε πρέπει να να παρέμβουμε στη ζωή τους;
Η διαχείριση της άνοιας στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον αποτελεί ένα πολύπλοκο ζήτημα που χρήζει προσεκτικής και λεπτής αντιμετώπισης από τους εμπλεκόμενους. Συχνά, λαμβάνοντας μία διάγνωση που επιβεβαιώνει όσα υποπτευόμασταν, τείνουμε να θεωρούμε αυτόματα ότι πρέπει να αναλάβουμε την «κηδεμονία» του ασθενούς. Αυτή η σκέψη, όμως, δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα και στις υπάρχουσες ανάγκες.
Τα άτομα που πάσχουν από άνοια ή συναφείς διαταραχές μνήμης, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως άβουλα όντα για τα οποία μπορούν αποφασίζουν οι άλλοι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και αν η μνήμη, οι γνωστικές και πνευματικές λειτουργίες του φθίνουν, πρόκειται για έναν ξεχωριστό άνθρωπο, με προσωπικότητα, άποψη, δικαιώματα και ιδιαίτερες ανάγκες.
Προτού η θετική διάγνωση φέρει μαζί της πανικό και μας κάνει παρεμβατικούς, είναι σημαντικό να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Η καλή μας πρόθεση και το γνήσιο ενδιαφέρον, αν και ανθρώπινα, δεν μπορούν να αποτελέσουν ελαφρυντικά για να παρακάμψουμε την άποψη ή τα θέλω του ασθενή .
Είναι σημαντικό να ενημερωθούμε για το στάδιο της ασθένειας στο οποίο βρίσκεται το αγαπημένο μας πρόσωπο, και τι ακριβώς σημαίνει αυτό σε σχέση με την πορεία και την αυτονομία του. Ο γιατρός είναι αυτός που θα μας ενημερώσει με εγκυρότητα, ενώ ένας σύμβουλος ψυχικής υγείας μπορεί να μας κατευθύνει με μεγαλύτερη ασφάλεια για το πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε. Ένας ασθενής που βρίσκεται στο αρχικό στάδιο, δύναται πιθανότατα να διατηρήσει την αυτονομία του σε σημαντικό βαθμό, λαμβάνοντας την συμπληρωματική υποστήριξη μας. Άλλωστε, ο ρόλος των φροντιστών αλλά και ο στόχος των θεραπευτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται, είναι η ενίσχυση αυτής της αυτονομίας και η διατήρηση των ικανοτήτων του στο βέλτιστο δυνατό επίπεδο για περισσότερο.
Αν αισθάνεστε ότι ο ασθενής έχει μειωμένη διαύγεια και με τις επιλογές του απειλείται πλέον η υγεία, η ασφάλεια και η ευημερία εκείνου και των γύρω του, τότε είναι σωστή στιγμή να αναλάβετε δράση. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να παρεμβαίνετε με λεπτότητα και σεβασμό, χωρίς να νιώθει ότι τον παρακάμπτετε ή τον φέρνετε προ τετελεσμένου.
Βρείτε την ιδανική στιγμή και μιλήστε μαζί του με ηρεμία, διατυπώνοντας απλά και κατανοητά τη σκέψη σας. Δείξτε ότι το ενδιαφέρον σας είναι ουσιαστικό και ειλικρινές και ακούστε προσεκτικά όσα έχει να σας πει. Σεβαστείτε τις θέσεις του και κάντε τον να νιώσει ότι πρόκειται για μία απόφαση που λαμβάνετε από κοινού.
